رویا پردازی ناسازگار یا Maladaptive Daydreaming چیست
حتما تجربه دیدن دانش آموزی رو تو کلاستون داشتین که
چشماش داشتن آلبالو گیلاس می چیدن
(من خودم جز این دسته به حساب میام مخصوصا سر کلاس دینی و قرآن و ریاضی)
اینجور دانش آموزا معمولا دارن دی دریم میکنن یا بعضی وقت ها هم رویا پردازی ناسازگار انجام میدن سر کلاس
دی دریم به فارسی میشه رویا پردازی
برید ادامه مطلب
اول ببینیم رویا پردازی چی هست اصلا.
اینو در نظر داشته باشید که حتی سالم ترین افراد هم
تو ذهن خودشون خیالبافی میکنن و بعضی وقتا با خودشون صحبت می کنن
و این یه امر کاملا طبیعی و قابل قبوله.
برای مثال
بعضی از افراد موقع خرید با خودشون میگن : اینو خریدم اومممم حالا برم واسه فلان چیز.
یا: مربا خریدم؟... ای بابا ... نه .... یادم رفت.
این کار رو همه ما تاحالا یه بار انجام دادیم حداقل.
بعضی وقتا مربوط به لحظه هست (مثل خرید) و بعضی مواقع هم مکالمه ای که داشته ایم
یا قرار هست که داشته باشیم رو با خودمون مرور میکنیم.
(طمئنم همه ما حداقل یک بار تجربه اینو داشتیم که پنج دقیقه دعوا کنیم بیست و سه ساعت و پنجاه و پنج دقیقه بعد رو به چیزایی که باید میگفتیم و نگفتیم اختصاص بدیم)
به این حالت رویا پردازی یا دی دریم گفته میشه.
حالا رویا پردازی ناسازگار چیه؟
رویا پردازی ناسازگار یا خیالبافی ناهنجار (نگران نشید من خودمم دارم معمولا و جز دسته بیماری ها نیست) یا به انگلیسی Maladaptive Daydreaming به یک نوع از رویا پردازی گفته میشه که شخص به صورت افراطی اون رو انجام میده و عموما تا چند دقیقه اول خود شخص به طور کامل متوجه نمیشه که داره این کار رو میکنه. (انصافا ترسناک نیست:/ من به عنوان یه جور قدرت میبینمش:/) علاوه بر این تو رویاپردازی ناسازگار شخص دقیقه ها و ساعت ها از کارش دست میکشه و به رویا پردازی و ساخت سناریو های مختلف تو ذهنش میپردازه. (حالا همش بگین چقد ساکته طرف:////)
کتاب خوندن تماشای فیلم یا سر رفتن حوصله میتونن عوامل شروع کننده این رویاپردازی باشن.(اگه طرف بنظرتون ساکته تو مهمونی دیگه ببینید چرا حوصلش سر رفته:/) به این شکل که شخص موقع کتاب خوندن یه ایده به ذهنش میرسه که بدون اینکه بخواد خیلی ناگهانی توی اون ایده غرق میشه.(خداوکیلی پیش نیومده؟ من فکر می کنم برا همه پیش اومده. درضمن اشتباه نشه این ربطی به یکی از علتا که سر رفتن حوصله هست نداره. یکی از دلایلی که چهارساعت طول میکشه یک کتاب 300 یا 400 صفحه ای رو بخونم همینه.) چند دقیقه بعد فرد خودش رو درحال ساختن سناریو ها و داستان ها و حتی حرف زدن در مورد اون می بینه. بعضی وقت ها از موضوع اولیه هم رد میشه طرف و به موضوع های دیگه میرسه.
گفته میشه این نوع رویا پرداز ها معمولا به صورت ناخودآگاه برای فرار از واقعیت های زندگی و یا پنهان کردن ضعف خود تو بخشی از زندگی اقدام به این طور رویاپردازی میکنن.بعضی از پزشک ها هم از این رویا پردازی افراطی برای افرادی که دچار افسردگی یا اضطراب اجتماعی هستن استقبال میکنن. این رویا پردازی معمولا از کودکی به دلیل تنهایی کودک و نداشتن دوستان زیاد تو زندگی شروع میشه و عموما پس از ورود به مدرسه و پیداکردن دوستان جدید کودک از این رویا پردازی ناهنجار دست میکشه یا حداقل کمتر انجامش میده. اما در صورتی که کودک نتونه تو مدرسه ارتباط اجتماعی کامل کامل و درستی برقرار کنه به انجام این کار ادامه میده. به مرور زمان این رفتار تبدیل به عادت میشه و ممکنه تو دوره بزرگسالی هم همراه شخص باشه.
اون دسته از افرادی که عمل رویا پردازی ناسازگار انجام میدهند عموما به صورت وسواسی به جزئیات سناریوها و اشخاص ساخته شده تو ذهن خودشون اهمیت میدن آون ها رو تا جای ممکن شبیه به واقعیت میسازند و گاهی چندین بار خصوصیات اونها رو مرور میکنند. این خصوصیات به قدری دقیق و کامل هستند که از اونها میشه الگوی نوشتن رمان یا داستان هایی کامل رو دریافت کرد.
این نوع رویاپردازی جز دسته یا مشکلات روحی روانی نیست و علاوه بر این اکثر پزشک ها و روانشناس ها از وجودش بی خبر هستن.
وقتی یکی داره این کارو میکنه (رویاپردازی ناسازگار) کارهای تکرار شونده مثل راه رفتن سریع در اتاق و حرکات دست رایج ترین عوامل ظاهری هستن.
به علاوه حالت های مختلف ابراز احساسات از طریق چهره هم رایج هستن. مثل گریه خنده لب خوانی و یا حتی صحبت کردن با صدای بلند.
کسانی که دچار رویاپردازی ناسازگار هستن کاملا از تفاوت های بین دنیای خیالات خودشون و واقعیت آگاه هستن. و هیچ وقت این دو رو تو حافظشون با همدیگه اشتباه نمیگیرن. به طوری که اگر در واقعیت اتفاقی افتاده باشه و بعدا درباره اون اتفاق داستانی بسازن قادر هستن نسخه واقعی داستان رو از نسخه واقعیش تشخیص بدن و با همدیگه ترکیب (یا به قول خودمون قاطی) نکنن.
(بزارین منظورمو اینجوری برسونم افرادی که دچار اسکیزوفرنی هستن از این تفاوت ها آگاه نیستن و موجودی رو کنار خودشون میبینن یه جور تصویر هلوگرامی ک ه فک میکنن بهشون دستور میده بعضی وقت ها ولی اون افرادی که رویاپردازی ناسازگار می کنن میدونن واقعیت نداره و خودشون داستان رو جلو میبرن فقط چند لحظه طول میکشه که بفهمن دارن سناریو میچینن تو ذهنشون اما آگاه هستن که تو خیالاتشونه و چیزیو جلوشون نمیبینن ممکنه اون صحنه رو تصور کنن ولی توی اسکیزوفرنی اون تصویر هوگرامی رو با واقعیت اشتباه میگیرن که تو مالادپتیو دی دریم اینجوری نیست تو اسکیزوفرنی واقعیت و خیالات رو با هم اشتباه میگیره بیمار مالادپتیو دی دریم رو با اسکیزوفرنی یکی فرض نکنید چون اصلا بیماری نیست)
معمولا بزرگترین مشکل این اشخاص به خواب رفتن هست. بعضی وقت ها موقع خواب ساعت ها به تصور کردن و رویاپردازی درباره موضوعات مختلف می پردازن.(به صورت ناخودآگاه)
این گونه رویا پرداز ها عموما از دسته افرادی هستن که کارهاشونو به تعویق میندازن.